ONTWIKKELINGSFASEN VAN HET JONGE KIND

Sinds de komst van de Basisschool (1985) is er een toenemende druk op jonge kinderen en hun begeleiders / leerkrachten om aan de slag te gaan met lezen, schrijven en rekenen. 

De geletterdheid wordt enorm gestimuleerd en tegelijkertijd zien we een maatschappelijk probleem ontstaan: steeds meer kinderen hebben dyslectie, dyscalculie of andere leerstoornissen.

Jonge kinderen worden meer en meer ‘lastig gevallen’ door lesjes, waardoor het vrije spel, het natuurlijke leren, verstoord wordt. Maar voor alles is een tijd. Voor lopen, praten, fietsen zonder zijwieltjes…over het algemeen is er op deze gebieden acceptatie dat een kind dit leert wanneer hij of zij eraan toe is. Voor lezen, schrijven en rekenen ligt dit anders: tegenwoordig begint het aanbod al in de kleuterklas. Veel kinderen moeten dan iets leveren waar ze mentaal nog niet aan toe zijn. Hierdoor ontstaat vaak faalangst, en vaak ook een ontwikkelingsstoornis.

Kinderen op een natuurlijke manier laten ontwikkelen

In deze lezing licht Suzanne toe waarom het zo belangrijk is om jonge kinderen zoveel mogelijk te laten spelen én gaat zij in op de ontwikkelingsfasen van het jonge kind. Deze zijn beschreven door ontwikkelingspsycholoog Ewald Vervaet. Door middel van proeven ontdek je in welke ontwikkelingsfase een kind zit, en of het al rijp is om te beginnen met lezen, schrijven en rekenen.

Wat blijkt? Schoolrijpheid bereikt een kind tussen de vijf en negen jaar. Het ene kind is dus vijf of zes wanneer het kan leren lezen, het andere kind acht of negen. En deze verschillen vallen allemaal onder een normale, gezonde ontwikkeling!

Suzanne deelt graag de actuele inzichten, zodat peuters en kleuters zich op een natuurlijke manier kunnen ontwikkelen, en niet meer worden behandeld als een schoolkind.

Deze lezing is bedoeld voor ouders van jonge kinderen, leerkrachten in het basisonderwijs, pedagogisch medewerkers, logopedistes, kindercoaches, kortom voor iedereen die met jonge kinderen werkt / omgaat.